Güzel veya Yakışıklı Değilseniz Cezalandırılabilirdiniz: 1800’ler Amerika’sındaki “Çirkin Yasalar” Hakkındaki Üzücü Gerçekler
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki düzenlemeler, tanımları gereği, “hasta, sakat, çirkin veya büyük ölçüde deforme olmuş”kişilerin halka açık yerlerde görünmesine izin vermedi.
Bu “çirkin yasalar” Amerikan İç Savaşı kadar gerçekti ve aslında savaş ülkenin kapısını çalarken yeni başlamıştı. O zamanlar her şey çok normalmiş gibi, çirkin olarak tanımlananinsanlarla ilgileniyorlardı.
Milletvekillerinin arkasına sığınmalarının nedeni dilenmeyi bitirmekti.
Sadece sivilce ya da küçük kusurlar değildi. Toplumun hoş normlarına uymayan insanları hedef almanın yanı sıra, sosyal sınıflar ve ekonomik durumlar da dahil olmak üzere,katı tatsızlık için tarifler içeriyordu.
1867’de, çirkin kanunun ilk kanunlarından biri San Francisco’da kabul edildi. Söylediklerine göre hedef; sokakta dilenme yasağıve belirli kişilerin sokaklarda ve halka açık yerlerde görünmesini engellemek.
Tarif edilen tatsızlığı dahil edip sokağa çıkarsanız para cezasıyla karşılaşabilirsiniz.
Çirkin yasa; tanımlarına göre “herhangi bir hasta, yaralı veya herhangi bir şekilde çirkin veya korkunç bir şekilde deforme olmuş” rastgele bir kişiyi toplum içine çıktığı için para cezasına çarptırdı. Bu yasalar özellikle yoksulları ve engellileri hedef almıştır.
Halkın önüne çıkmanın istisnaları, yalnızca engelli kişilerin diğer insanlardan ayrılmaları ve düzeltme ihtiyacını göstermek içintıbbi bir gösteri parçası olduklarında kabul edilebilirdi.
Yaptıkları çirkin şeyler halk tarafından çok beğenildi.
Dönemin gazetelerinden Chicago Tribune’de çıkan bir yazıda, yakışıksız dilencileri sokaklardan temizliyor, kamu yararı olarak nitelendirildi. “Çirkinler” dışında herkes hayatından memnun görünüyordu.
Hiç kimse, sokakta dilenmek zorunda Koşullarla ilgilenmedi, sadece o kişilerin diğer hakları alındı. Etrafta olmadıkları sürece, sözde her şey harikaydı.
Yasanın görünmeyen tarafı, zengin ve fakir arasındaki uçurumun açılmasına izin verdi.
Bu, fiziksel olarak deforme olmuş çeşitli insan gruplarına yönelik sosyal ayrımcılığın yanı sıra iş yasaklarını da içeriyordu. Kanunun kelimedeki çirkinlere karşı kapsamlı bir kanun olmadığı, sadece maddi olarak destek olamayanlarBuna karşıymış gibi görünüyordu.
Ekonomik olarak geri kalmış engelli bireylerin bu şekilde süpürülmesi bu kararnamelerin en tehlikeli altyapısıydı. Zengin ve fakir, kabul edilen ve edilmeyen Böylece aralarındaki fark açılmaya başladı. Çağdaş sanatçıların toplumda bir yeri olurken, işsizler daha da zorlandı.
Savaştan sonra birçok insan “çirkin” olarak tanımlanan görünümlerde geri döndü.
Birinci Dünya Savaşı’nın sona ermesiyle birlikte hassasiyetler tetiklenmeye başlandı. askerler; sağır, kör veya bir uzuv eksikDöndükçe insanlar engellileri kabul etmeye başladılar.
1974’te yasa yürürlükten kaldırıldı ve 1975’te bu yasalar hem konusu hem de etkilerinin ağırlığı nedeniyle “çirkin yasalar” olarak adlandırıldı. Zamanla, engelli insanlara kademeli olarak daha fazla fırsat sunuldu. “Engelli Amerikalılar Yasası”kabul edilmiş.
